امیر زارعی
جهانگیر عابدی کوپایی
آزاده نکویی اصفهانی
صادق طالبی
سیروان زارعی

زمینه و هدف: همودیالیز روشی درمانی برای بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه و بیماران کلیوی در مرحله‌ی انتهایی است که جهت تصحیح عدم تعادل آب، الکترولیت‌ها و مواد شیمیایی خون استفاده می‌شود. وجود هر نوع آلودگی اولیه و ثانویه در آب مصرفی برای همودیالیز بیماران، به دلیل تماس مستقیم آن با خون بیماران، بسیار خطرآفرین می‌باشد. لذا این مطالعه جهت بررسی غلظت فلزات سنگین در آب ورودی به دستگاه‌های دیالیز بیمارستان شهید ‌بهشتی قروه در سال ۹۸-۱۳۹۷ انجام گرفت.  مواد و روش­ کار: این مطالعه‌ی توصیفی-تحلیلی به‌صورت مقطعی بر روی ۲۴ نمونه از آب خام ورودی به سیستم اسمز معکوس و ۲۴ نمونه از آب ورودی به دستگاه‌های دیالیز بیمارستان‌ شهید ‌بهشتی قروه صورت گرفت. نمونه‌های برداشت‌‌شده با استفاده از دستگاه ICP-OES-۷۳۰ و بر اساس آخرین روش‌های ارائه‌‌شده در کتاب روش‌های استاندارد آزمایشات آب و فاضلاب، از نظر غلظت فلزات سرب، کادمیوم، روی، کروم و مس موردسنجش قرار گرفت. درنهایت، میانگین نتایج نمونه‌های ورودی با استانداردهای AAMI و EPH مقایسه و با استفاده از نرم‌افزار SPSS۲۲ مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین غلظت سرب، کادمیوم، روی، کروم و مس، در آب ورودی به دستگاه‌های دیالیز به ترتیب برابر با ۱/۲۶، ۰/۶۷، ۰/۰۴، ۰/۰۰۶، ۰/۱۲۵ ppb بوده است. میانگین pH برابر با ۷ و میانگین هدایت الکتریکی ۴۹/۸۳  میکرو زیمنس بر سانتی‌متر به دست آمد. این مقادیر فراتر از حد استانداردهای AAMI و EPH نبوده است (p<۰/۰۵). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، میانگین غلظت فلزات سنگین در دستگاه‌های همودیالیز بیمارستان شهید ‌بهشتی قروه کمتر از حد استاندارد بوده و ازاین‌جهت بیماران در شرایط خوبی نسبت به عوارض ناشی از موارد ذکرشده به سر می‌برند.

Hospital, Hemodialysis, Qorveh, Heavy Metals, بیمارستان, همودیالیز, قروه, فلزات سنگین