بررسی بلاغی دلالتهای زبان بدن در قرآن کریم (مطالعه موردی: زبان دست)

  • سال انتشار: 1397
  • محل انتشار: دوفصلنامه زبان و ادبیات عربی، دوره: 10، شماره: 18
  • کد COI اختصاصی: JR_JALL-10-18_006
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 862
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

عبدالرضا عطاشی

دانشگاه آزاد اسلامی آبادان

چکیده

زبان بدن، تکنیکی ارتباطی به شمار میرود که انسانها از آن برای بیان احساسات و دلالتهای مختلف بهره میگیرند. زبان بدن، ترجمان حالتها و اندیشههای آدمی است. این مهارت ارتباطی در گستره علم لغت، روانشناسی رفتاری و تربیتی قرار دارد. زبان بدن در متون ادبی و قرآن کریم به کرات مورد استفاده قرار گرفته است. فراگیری اصول و فنون زبان بدن، اقدام موثری برای رمزگشایی بسیاری از دلالتهای نهفته در عبارات است و این امر برای پژوهشگران قرآنی بسیار مهم مینماید؛ زیرا با بازگشایی رمز آیات، میتوان از روساخت به ژرفساخت معنایی آنها پی برد. در این مقاله علاوه بر تعریف زبان بدن و ارایه تاریخچه مختصری از این علم، به ذکر دلالتهای زبان بدن در قرآن کریم با تاکید بر زبان دست و شرح نکات بلاغی آنها پرداخته شده است. مهمترین دلالتهای زبان دست در قرآن را میتوان: بخل، تاسف، ترس، سکوت، غم، تعجب و حیرت برشمرد. از جمله نکات بلاغی آیات زبان بدن میتوان به آرایههایی نظیر استخدام جز به جای کل، تشبیه و استعاره اشاره نمود. قرآن کریم، زبان بدن را مهارت ارتباطی هر دو گروه مومنان و کفار دانسته است. با این تفاوت که کفار از این سازوکار ارتباطی برای استهزا، انکار و تحقیر و مومنان برای بیان اندوه، مسرت، شرم و شگفتی استفاده نمودهاند.

کلیدواژه ها

لغه الجسد, القرآن الکریم, دلالات بلاغیه, لغه الید, دلالات النفسیه

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.