تحلیل مولفههای پستمدرنیسم در رمان «الهولا» از مجید طوبیا

    با انقلاب پست­مدرنیسم در ادبیات تغییر و تحولاتی صورت گرفت که از جمله آن­ها می­توان به داستان­هایی اشاره کرد که بر طبق قاعده و اصول روایت نگارش نشده­اند بلکه در طول روایت، به شیوه­های مختلف بر داستانی بودن آن­ها تاکید می­شود. این نوع از ادبیات علاوه بر تثبیت جایگاه خود در بین نویسندگان غربی، به ادبیات داستانی عربی نیز راه یافته است و  بسیاری از نویسندگان عرب توانسته­اند در روایت­های خود، آن مولفه­ها را به خوبی به کار گیرند. از جمله آن نویسندگان، مجید اسحاق طوبیا نویسنده مصری با اثر خود، رمان «الهولا» است. در این رمان، شیوه­های به کار رفته است که آن را در زمره آثار پست­مدرنیسم قرار می­دهد.      این پژوهش درصدد آن است با رویکرد توصیفی- تحلیلی به شگردهای مختلفی که طوبیا  برای خلق داستان پست مدرن خود از آن­ها بهره جسته، اشاره کند. یافته­های پژوهش نشان می­دهد طوبیا توانسته است مولفه­هایی چون ساختگی و وهمی بودن شخصیت­ها، تخیلی بودن راوی که در اصل خود نویسنده است، فرجام­های چندگانه و فراواقعیت را در این رمان برای خواننده به معرض نمایش بگذارد. دیگر نکته مهم این رمان، ویژگی معکوس کردن است و این وارونگی را می­توان در معکوس کردن اسم مجید طوبیا به صورت«ایبوط دیجم»و در طرح گردش زمین بر خلاف عقربه­های ساعت و در پایان داستان، جهت مخالف حرکت قطارها مشاهده کرد.

کلیدواژه ها:

رمان ، پسامدرنیسم ، فراداستان ، مجید طوبیا ، الهولا