بررسی پتانسیل مزارع پرورش میگو با ماهی سی باس اسیایی (Lates calcifer) در استان خوزستان

صنعت میگو در سال های اخیر با چالش بزرگی روبرو بوده، بطوریکه بیماری ویروسیاکثر مزارع را به صورت نیمه فعال یا غیر فعال در اورده است. ماهی سی باس به دليل رشدسريع ، تحمل شوري و توانايی در پذيرش غذاي فرموله به عنوان گونه که می تواند در اینسیستم پرورش یابد انتخاب شد در این راستا امکان پرورش ماهی سی باس در مجتمعپرورش میگو چوئبده آبادان از سال 1396 به صورت جایگزین با میگوی وانامی مورد بررسیقرار گرفت. 9 استخر 7000 متر مربعی با تراکم های متفاوت در استخرها معرفی شدند. تیماربا تراکم های 12000 ، 13500 و 15000 قطعه با وزن اولیه 40 گرم ، در هکتار ذخیره سازیشد. فاكتورهاي فيزيكو شيميايي شاخص هاي تغذيه ايي و رشد مورد بررسي قرار گرفت.نتایج نشان داد که وزن نهایی پس از 175 روز در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داریدارد (P<0.05). ماهیان در طی این مدت به وزن بازاری رسیدند. وزن نهایی تراکم ها بهترتیب 14 / 9± 17 / 749 ، 5/ 9± 5/ 763 و 3/ 8± 5/ 662 ثبت شد (P<0.05). ضریب تبدیل غذاییاختلاف معنی داری را نشان نداد. درصد بازماندگی در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داریرا نشان نداد با توجه به نتایج بدست آمده در تیمارهای مختلف، تراکم متوسط 13500 قطعه درهکتار در استخرهای خاکی میگو بهترین کارایی را در ازمایش نشان داد که می تواند به عنوانیک الگویی در پرورش بکار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

تراکم مختلف ، ماهی سی باس آسیایی ، استخرهای میگو ، خوزستان