پروین درویشی - دانشجوی دکتری، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
مصطفی سالاری - استادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران

زبان شناسان و دستور تویسان بسیاری به فرایند ترکیب به عنوان یکی از روش های فعال و زایای واژه سازی پرداخته اند و این فرایند را از جنبه های گوناگون مورد بررسی قرار داده و تقسیم بندی های متفاوتی نیز از کلمات مرکب ارائه داده اند. با این حال بیشتر دستور نویسان ایرانی به ارائه مثال پرداخته اند و به ویژه در مورد کلمات مرکب فعلی مطالعات چندانی صورت نگرفته است، آن تعداد از زبان شناسان و دستور نویسان هم که به مقوله کلمات مرکب فعلی پرداخته اند اکثرأ فعل مرکب را مورد توجه قرار داده اند که از این میان می توان به مطالعات حجت االله طالقانی (۱۳۷۵)، دبیر مقدم (۱۳۷۶) و سمایی (۱۳۷۹) اشاره کرد. هدف از انجام این پژوهش طبقه بندی فعل های زبان فارسی براساس ویژگی های نحوی و معنایی آن ها بوده است. در این مقاله کلمات مرکب فعلی فارسی از نظر ویژگی های صرفی و نحوی مورد بررسی قرار گرفتند و نشان داده شد که فرایند شکل گیری این ترکیب ها صرفی-نحوی است.

فعل، زبان فارسی، ویژگی نحوی، ویژگی معنایی