ویژگی‌های سبکی منظومه‌های دفاع مقدس

جریان‌های ادبی در طول تاریخ، تحت تأثیر پدیده‌های اجتماعی شکل گرفته‌اند. ادبیات دفاع مقدس در پی بروز جنگ عراق علیه ایران پدید آمده است و امروز فراوانی آثار پدیدآمده با این مضمون، دریافت شناسه‌های سبکی این ادبیات را آسان‌تر کرده است. در ادبیات دفاع مقدس، احیاء برخی قالب‌ها، یک ویژگی شایسته و برجسته به حساب می‌آید و جریان من منظومه سرایی نیز در ادامۀ احیاء قالب مثنوی صورت گرفته است. این مقاله ضمن واکاوی قالب مثنوی در شعر دفاع مقدس و تبیین وضعیت آن در سه دورۀ متمایز، حضور نهضت منظومه پردازی را با معرفی چهارده منظومه نسبتاً طولانی که در موضوع دفاع مقدس پرداخته شده‌اند، به اثبات رسانده و با بررسی این منظومه‌ها و دریافت همسانی و هم تباری آنها، ویژگی‌ها و شناسه‌های سبکی‌شان را برشمرده و تثبیت نموده است. همچنین در این مقاله تأکید شده است که ویژگی‌های سبکی این منظومه‌ها، در رهیافتی کلی‌تر و با تعمیم بیشتر، می‌تواند شاخص‌ها و شناسه‌های سبک ادبیات انقلاب اسلامی به شمار آید.

کلیدواژه ها:

ادبیات اسلامی ، شعر دفاع مقدس ، سبک‌شناسی منظومه‌ها ، منظومه سرایی ، سبک‌شناسی