بررسی نقش تعاملات پلیس راهنمایی و رانندگی بر قانون مداری رانندگان از دیدگاه پلیس راهور

این تحقیق درصدد بررسی نقش تعاملات پلیس راهنمایی و رانندگی در قانون مداری رفتارهای اجتماعی توسط رانندگان از دیدگاه پلیس راهنمایی و رانندگی استان تهران است. روش تحقیق پیمایشی و ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته می باشد. جامعه آماری این پژوهش،کلیه ماموران راهنمایی و رانندگی شهر تهران است، که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای در سال 1397 انتخاب شده اند. نتایج نشان می دهد، بین قانون مداری و متغیرهای تعاملات اجتماعی((value=0.52، تعاملات اظهاری((r=0.64، تعاملات ابزاری((r=0.29، تعاملات مبادله ای((r=40، تعاملات گفتمانی((r=0.38 و تعاملات عاطفی((r=0.32 رابطه معناداری وجود دارد. به عبارتی با بهبود نحوه تعاملات اجتماعی ماموران راهنمایی و رانندگی با مردم، افراد را نیز قوانین راهنمایی و رانندگی را بیشتر رعایت میکنند و تعامل اجتماعی مناسب ترین شیوه در جهت تحقق اهداف سازمانی، اعتماد و انسجام اجتماعی و قانونمداری است. شیوه تعامل موثر بین افراد جامعه و پلیس و وجود هنجارهای مناسب همیاری و همکاری با پلیس ریشه در اعتماد، مشارکت، مقبولیت و اقتدار پلیس دارد.

کلیدواژه ها:

قانون مداری ، تعاملات اجتماعی ، تعاملات اظهاری ، تعاملات ابزاری.