کژکارکردی شکم و سیستم ایمنی بدن در مبتلایان به اختلال اوتیسم با در نظر گرفتن تفاوت جنسیتی

اختلال طیف اوتیسم (ASD)با نواقص رفتار اجتماعی، رفتارهای قالبی، مشکلِ شناخت و در برخی موردها نقص شدید ذهنی و تاخیر در رشد توصیف میشود. اگرچه ASDعمدتاً با نواقص عصب شناسی اش توصیف میشود، مشکلات معدی روده ای در ASD شایع هستند. رابطه نزدیک و پیچیده بین شکم، سیستم ایمنی و مغز وجود دارد که منجر به این فرضیه میشود که ASD ممکن است بیماری سطح سیستمها باشد و از سیستم های ایمنی و شکم، علاوه بر مغز، تاثیرپذیر است. علیرغم پیشرفتهای قابل ملاحظه در شناخت نقش شکم و سیستمهای ایمنی برای سببشناسی ASD، تشابهی در میان بیماران وجود دارد که خوبی به درک نشده است: آنها غالباً مذکر هستند. تقریباً هیچ توجهی به نقش بالقوه تنظیم جنسیت ویژه شکم، محیط و کارکرد ایمنی مرکزی در ASD نشده است، علیرغم سوداری 4:1 مرد به زن در این اختلال. در این بررسی، فاش سازی جدید ناظر بر تاثیرگذاری روابط شکم-مغز بر رفتار اجتماعی درمدلهای موش و بیماران ASD مطرح میشود و آنها را در زمینه مکانیسم های مشهور یا مفروض ویژه جنسیت قرار میدهد.

کلیدواژه ها:

اختلال طیف اوتیسم ، شکم-ایمنی-مغز ، میکروبیوم ، تفاوتهای جنسیتی