تاثیر پایداری ترمودینامیکی ساختار بر روی تبلور پروسکایت های ((Zn, Sr, Mg) MTiO(3) به روش سنتز احتراقی و شکافت آب

هدف از این تحقیق، استفاده از روش سنتز احتراقی در محلول برای سنتز ذرات (SrTiO(3), ZnTiO(3 و (MgTiO(3 است. در سنتزپروسکایت ها از پیش ماده تترا اتیل اورتوتایتانات به عنوان منبع (+4) Ti و از نیترات های روی، استرانسیوم و منیزیم به ترتیب جهتتامین یون های (+2) Sr(+2), Zn و (+2) Mg استفاده شد. سنتز احتراقی در دماهای اولیه 330 و 500 درجه سانتیگراد توسط سوختگلایسین انجام شد. تاثیر پارامتر پایداری ترمودینامیکی ساختار جهت تبلور نمونه ها با ترکیبات پروسکایت دوتایی مورد بررسیقرار گرفت. ارزیابی آنالیز اشعه ایکس حاکی از تبلور موفقیت آمیز پروسکایت های ذکر شده در دمای 500 درجه سانتیگراد بود.پروسکایت ها (SrTiO(3), ZnTiO(3 و (MgTiO(3 به دلیل خواص نوری از اهمیت ویژهای برخوردار هستند. بدین ترتیب عملکردذرات سنتز شده با بررسی شکافت آب ذرات توسط شبیه ساز نور خورشید انجام شد. عملکرد مطلوب در نمونه های سنتز شده بهدلیل ماهیت الکترون- حفره ساختارهای پیچیده پروسکایت ها است. میزان جرم تبخیری آب در تست مربوط به شکاف آب درنمونه (ZnTiO(3 نسبت به (SrTiO(3 و (MgTiO(3 بیشتر بود.

کلیدواژه ها:

پروسکایت ، سنتز احتراقی ، شکافت آب ، خواص نوری