نقش و تولید بایواتانول با استفاده از ضایعات سبوس برنج

هدف از مطالعه حاضر بررسی تولید بایواتانول با استفاده از ضایعات سبوس برنج بود . ترکیبات H3Po4 ،HCL ، HNO3 ،H2SO4 NaOH برای تعیین اثر آنها بر ساختار سوبسترای سلولزی مورد استفاده قرار گرفتند. سپس بهترین میزان عملکرد از لحاظ تخریب ساختار سلولزی با روش تعیین کمی گلوکز (DNS) تعیین گردید . متخلخل ترین سوبسترا در معرض آنزیم سلولاز قرار گرفته و فرایند ساکاریفیکاسیون آنزیمی بر روی آن انجام شد و پس از میزان تولید قند احیا کننده و فعالیت آنزیم، فرایند ساکاریفیکاسیون آنزیمی با استفاده از نرم افزار Design Expert بهینه سازی گردید. اثر تیمار با H3Po4 ،HCl ، HNO3 ،H2SO4 ، NaOH نشان داد که بیشترین میزان تولید قند احیا کننده (با استفاده از روش (DNS مربوط به سبوس برنج تیمار شده با HNO3 می باشد. براساس نتایج تجزیه XRD ، افزایش در بلورینگی سلولز در سبوس برنج پیش تیمار شده با HNO3 مشاهده گردید نتایج حاصل از SEM مقایسه بین ساختار سبوس برنج قبل و بعد از پیش تیمار ، یک ساختار همواره سفت و بسیار منظم را برای سبوس تیمار نشده را نشان می دهد در حالیکه پیش تیمار باعث تجزیه ساختار شده و سوبسترایی با سطح غیر یکنواخت ،ناهموار ، زبر و خشن را به جای گذاشت. قارچ آسپرژیلوس در بستر سبوس تیمار شده رشد بهتری دارد و نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که ضایعات کشاورزی مورد مطالعه، ضایعات سبوس برنج سوبسترایی مناسب برای تولید و بهینه سازی تولید اتانول می باشد.

کلیدواژه ها:

سبوس برنج ، ضایعات ، تولید بایواتانول