نگرش معمارانه به معماری پایدار و محیط زیست (محیط مصنوع) در راستای توسعه پایدار

افزایش جمعیت جهان و نیاز آنها به طبیعت اطرافشان برای مرتفع نمودن نیازهایشان، تأثیرات مخربی بر طبیعت گذاشته است. از جمله این تأثیرات می توان به گرم شدن کره زمین ، آلودگی هوا ، آب و زمین آسیب به لایه اوزون ، تهدید منابع تجدید پذیر و تجدید ناپذیر ، جنگل زدایی ، تخریب خاک ، افزایش میزان پسمان و انقراض گیاهان و حیوانات اشاره نمود.به نظر می رسد به کوک مفهوم پایداری در نحوه معماری و ساخت و ساز بتوان اهدافی چون حفظ طبیعت ، جلوگیری از آثار تهدیدکننده آن و در عین حال پاسخ به نیاز های انسان را محقق ساخت.در این راستا می توان با نگاه علمی به معماری ، راه حل هایی برای مسائل موجود ارائه نمود که ضمن پاسخ گویی به آنها، طرح و فضای معماری را نیز تحت تأثیر قرار دهد.در این مقاله ، ابتدا پیشینه موضوع پایداری بررسی شده ، سپس تعریف پایداری و مفهوم آن در معماری و جنبه های مختلف آن مورد مطالعه و شناسائی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

انسان ، فناوری ، محیط زیست ، توسعه پایدار ، معماری ارگانیک.