بررسی رابطه اکوتوریسم و توسعه پایدار گردشگری

پژوهش حاضر از لحاظ هدف کابردی و از لحاظ روش توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد. هدف این پژوهشبررسی رابطه اکوتوریسم و توسعه پایدار گردشگری می باشد. جامعه آماری پژوهش گردشگران شهر تهرانمی باشند که 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه ها به صورت تصادفی بین آنها توزیعشد. روایی سوالات پرسشنامه مورد تأیید اساتید و متخصصان قرار گرفت، همچنین پایایی سؤالاتپرسشنامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 0.83 محاسبه شد. برای تحلیل یافته ها از نرم افزار SPSSاستفاده شده است. نتایج آزمون کلموگروف–اسمیرنوف غیرنرمال بودن داده ها را نشان داد، لذا جهتبررسی فرضیه های پژوهش از آزمون ناپارامتریک اسپیرمن استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیلیافته ها حاکی از آن بود که رابطه همبستگی بین دو متغیر اکوتوریسم و توسعه پایدار گردشگری باضریب 0/830 تایید شده و با sig=0.000 و در سطح اطمینان 95 درصد مورد قبول است. به دلیل اینکه سطح معناداری در ضریب همبستگی کمتر از پنج درصد است، لذا رابطه مستقیم و معناداری بین دومتغیر اکوتوریسم و توسعه پایدار گردشگری وجود دارد و در نتیجه فرض (H(0 رد شده و فرض (H(1 موردتأیید است.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، توسعه پایدار ، گردشگری