کمیسازی جذابیت های گردشگری بناهای تاریخی در ایران (مطالعه موردی؛ پل تاریخی زاینده رود)

جذابیت های گردشگری بناهای تاریخی در ایران همواره منجر به جذب گردشگران داخلی و خارجی به کشور می شود. این موضوع مبنایبرآورد ارزش گردشگری این مکان ها از دیدگاه گردشگران خواهد بود. پل تاریخی و پارک های ساحلی زیبای حاشیه ی رودخانه زاینده رود ازمهمترین مکان های بازدید و گردشگری استان اصفهان و کشور به شمار می آید. لذا مطالعه و برآورد ارزش گردشگری و کمی سازی این ارزش هامی تواند در بیان اهمیت حفاظت، رفع کمبودها و توسعه گردشگری موثر باشد. بنابراین این مطالعه به برآورد ارزش تفریحی پل تاریخی زایندهرود و تعیین عوامل موثر بر تمایل به بازدیدکنندگان با بهره گیری از روش ارزش گذاری مشروط می پردازد. برای این منظور، با استفاده از روشمیشل و کارسون تعداد 266 پرسشنامه تدوین و توسط بازدیدکنندگان تکمیل شد. جهت اندازه گیری میزان تمایل به پرداخت افراد از الگویلوجیت استفاده شده و براساس روش حداکثر درست نمایی، پارامترهای این الگو برآورد شدند. نتایج نشان می دهد که 50 درصد افراد تحت بررسیدر این مطالعه، حاضر به پرداخت مبلغی جهت استفاده تفریحی از پل تاریخی زاینده رود می باشند. نتایج همچنین نشان می دهند متغیرهای میزان پیشنهاد و درآمد بازدیدکنندگان از نظر آماری در سطح یک درصد معنیدار شده است. بطوریکه با افزایش یک درصد در میزان مبالغپیشنهادی، احتمال پذیرش این مبالغ از سوی گردشگران 1/33 درصد کاهش خواهد یافت. ارزش کمی جذابیت های گردشگری پل تاریخیزاینده رود از دیدگاه گردشگران بطور میانگین معادل 2007/586 ریال و برای هر خانوار گردشگری جهت هر بار استفاده از منطقه ریال برآورد گردید. همچنین با توجه به تعداد بازدید کنندگان سالیانه، ارزش کمی جذابیت های گردشگری پل تاریخی زاینده رود 20/08 میلیاردریال برآورد شده است. با توجه به مبالغ برآوردی، توجیه لازم جهت حفاظت از این بناهای تاریخی را برای سیاست گذاران و مسئولین کاملاًمشخص خواهد بود.

کلیدواژه ها:

پل تاریخی زاینده رود ، ارزش جذب گردشگری ، ارزشگذاری مشروط ، تمایل به پرداخت