بررسی شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر موفقیت شبکه های نوآوری در صنعت داروسازی

صنعت داروسازی ایران به عنوان یکی از مهم ترین بخش های اقتصاد دانش بنیان و سودآور کشور است که هم به لحاظ استراتژیک بسیار حائز اهمیت و هم به لحاظ سهم در تولید ناخالص داخلی که ارزش بازار آن بیش از 103 هزار میلیارد ریال بوده نیازمند توجه ویژه می باشد .صنعت دارویی ایران با سابقه بیش از یک قرن، متشکل از چند هلدینگ دارویی بزرگ مانند هلدینگ دارویی تامین، برکت، شفا، کوبل، تهران شیمی، بهستان، شفایاب، اکتوور، سیناژن و کوثر امین میباشد. در بازار 4,5 میلیارد دلاری دارو در ایران، سهم شرکتهای داخلی از این بازار 70 درصد است، در سال 1397، 97 درصد اقلام دارویی مصرف شده تولید داخل بوده و 67 درصد از ماده موثره دارویی (APIs) مورد استفاده برای تولید داروها در داخل کشور تولید شده است. اما با وجود خواست و نیاز دو طرفه بین شرکت های دارویی فعال ایران به منظور انجام همکاری های مشترک و بهره گیری از دستاوردهای یکدیگر به منظور افزایش ظرفیت نوآوری خود و همچنین انجام یک سری اقدامات لازم در این راستا، هنوز تعاملات صورت گرفته نتوانسته موجب بهبود عملکرد نوآورانه این شرکت ها شود و نوآوری در این صنعت به عنوان یک امر کلیدی تلقی شود.مقاله حاضر بررسی شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر موفقیت شبکه های نوآوری در صنعت داروسازی است که جامعه آماری مقاله موردنظر خبرگان و بازیگران مختلف فعال در حوزه داروسازی که شامل: بنگاه های دارویی، نظام آموزش و تحقیقات دارویی و سیاست گذاران بخش دارویی است . دلیل انتخاب این جامعه آماری این است که برای بررسی موفقیت یک شبکه باید تمامی اعضای آن در نظر گرفته شوند. تحلیل حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت تحلیلی توصیفی می باشد در مقاله حاضر از روش کیفی بعنوان روش تحقیق استفاده شده است. بنا به این مقاله به لحاظ جهت گیری کاربردی، از نظر فلسفه مقاله کیفی است و از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شده است که نتایج به صورت زیر رائه گردیده شد:-1 شاخص عوامل بیرونی با وزن نرمال شده 6/399 از بیشترین اولویت برخوردار است. -2 شاخص عوامل درونی با وزن مشابه 5/073 در اولویت دوم قرار دارد.-3 شاخص عوامل تعاملی با وزن نرمال 4/507 در اولویت سوم قرار دارد.-4 شاخص عوامل همکاری های شبکه ای با وزن نرمال 2/354 در اولویت چهارم قرار دارد.