ارزیابی مدلهای پیش بینی حرکت زمین با استفاده از روش های LLH و EDR برای ناحیه ایران

یکی از عنصرهای کلیدی در تحلیل خطر لرزه ای ، انتخاب مناسب ترین مدلهای کاهندگی است. این مسئله برای مناطق با سطح بالای خطر لرزه ای به عنوان مثال فلات ایران از اهمیت بیشتری برخوردار است. هدف اصلی در این پژوهش، ارزیابی مدلهای کاهندگی مختلف برای ناحیه ایران می باشد. مجموعه داده های مورد استفاده در این پژوهش شامل 485 شتاب نگاشت از 84 رخداد ثبت شده بین سالهای 1978 تا 2013 می باشند. به منظور ارزیابی و رتبه بندی مدلهای کاهندگی از مدلهای محلی که براساس مجموعه داده های ایران توسعه یافته اند، مدلهای منطقه ای مربوط به اروپا و آسیای میانه و دو گروه روابط NGA که در سال 2008 و 2014 تحت عنوان مدلهای NGA-WEST1 و NGA-WEST2 برای نواحی با فعالیت لرزه ای پوسته ای توسعه یافتند، استفاده شده است. برای ارزیابی این مدلها از دو دیدگاه آماری متفاوت، بنام روش مبنی بر حداکثر درست نمایی LLH از شربام و همکاران 2009 و روش مبنی بر فاصله اقلیدسی 1EDR از کال و آکار 2013 استفاده شده است. براساس نتایج حاصل در این مطالعه، مدلهای کاهندگی محلی تحت مجموعه داده های ایران نسبت به سایر مدلها سازگاری بهتری دارند.

کلیدواژه ها:

مدلهای پیشبینی حرکت زمین ، LLH ، EDR ، نسل جدید روابط کاهندگی ، تحلیل خطر لرزه ای