بررسی روش های آسیب پذیری ساختمان ها در برابر زلزله(روش های کیفی و ATC)

به طور کلی می توان گفت که ریشه اصلی مشکلات ساخت و ساز و صدمات قابل توجه ناشی از زلزله در کشور، عدم آگاهی از روش هاي صحیح اجراي ساختمان ها می باشد. ولی در خیلی از موارد با وجود داشتن دانش لازم ساخت و ساز در کشور به دلیل مشکلات اقتصادي، امکان اجراي روش هاي مناسب ساخت و ساز در بسیاري از مناطق وجود ندارد. تجربه زلزله هاي بم، رودبار و منجیل و اخیراً زلزله منطقه ارسباران و نیز میزان خسارات وارده به خوبی این مسئله را نشان می دهد . بنابراین به منظور کاهش صدمات ناشی از زلزله، آموزش و به کارگیري یک روش مقاوم مطابق با شرایط اقتصادي هر منطقه لازم و ضروري است. لذا در این مقاله، با اولویت بندي قسمت هاي مختلف ساختمان، دیوار و سقف به عنوان بخش هاي بحرانی بناها در زمان وقوع زلزله مورد بررسی دقیق قرار می گیرند. همچنین، روش هاي ساختمانی مورد استفاده در مناطق زلزله زده تشریح می گردند و نحوه تأثیر نیروهاي جانبی بر ساختمان هاي مذکور و عدم پایداري ساختمان هاي متداول در برابر زلزله ارزیابی می گردند.ضمناً کیفیت اجراي ساختمان هاي آسیب دیده در برابر زلزله و ضرورت تغییر اساسی در روش هاي متداول ساخت و نیز راه هاي عملی و قابل اجراء براي رسیدن به آن با توجه به شرایط اجرایی و اقتصادي بیان می شود. نتایج بدست آمده نشان می دهد که می توان با صرف اندك هزینه بیشتر و استفاده از کارشناسان متخصص و مجرب بسیاري از بافت ها و ساختمان هاي شهري را در برابر زلزله مقاوم نمود.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، ساختمان ، ساخت و ساز ، زلزله ، مقاوم سازی