بررسی تاثیر به کارگیری مولفه های مدیریت کوانتوم بر توسعه سازمانی با توجه به نقش میانجی تمایل کارکنان به تغییر (مطالعه موردی: شرکت مخابرات تهران)

در قرن بیست و یکم تعامل میان رشته های علمی مختلف بر تلاش در جهت باز تعریف رویکردها و مدل های ذهنی متمرکز گردیده است. پیشرفت بزرگ علم فیزیک و شکل گیری فیزیک کوانتومی، موجب ارتقاء درک و شناخت انسان در مورد پدیده های اشوبناک و پیچیده شد. رشد نفوذ علمی تئوری کوانتوم چنان بود که اصول و مفاهیم آن، به صورت پارادایمی در سایر رشته های علمی از جمله در علم مدیریت، مورد استفاده قرار گرفت. این پژوهش که توصیفی ـ پیمایشی با ماهیت کاربردی واز لحاظ زمانی مقطع می باشد به منظور «بررسی تاثیر به کارگیری مولفه های مدیریت کوانتوم بر توسعه سازمانی با توجه به نقش میانجی تمایل کارکنان به تغییر (مطالعه موردی: شرکت مخابرات استان تهران)، انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدیران شرکت مخابرات تهران است که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 108 نفر به عنوان نمونه آماری با روش در دسترس انتخاب شد. ابزار اندازه گیری تحقیق، پرسشنانه ای محقق ساخته برای متغیرهای مدیریت کوانتوم، توسعه سازمانی و تمایل به تغییر بود که مورد استفاده قرار گرفت. برای اندازه گیری روایی پرسشنامه ها از روش محتوایی و برای تعیین پایایی آن آلفای کرونباخ محاسبه گردید که مقدار کلی آن برابر 0.914 برآورد گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش معادلات ساختاری SEM در نرم افزار Amos 24 استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بکارگیری مولفه های مدیریت کوانتوم بر توسعه سازمانی و تمایل کارکنان به تغییر در شرکت مخابرات تهران تاثیر معنی دار دارد. همچنین تمایل کارکنان به تغییر برتوسعه سازمانی در شرکت مخابرات تهران تاثیر معنی دار دارد ودر نهایت مشخص شد که بکارگیری مولفه های مدیریت کوانتوم بر توسعه سازمانی با توجه به نقش میانجی تمایل کارکنان به تغییر در شرکت مخابرات تهران تاثیر معنی دار دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت کوانتوم ، توسعه سازمانی ، آمادگی برای تغییر ، شرکت مخابرات تهران