بررسی دلایل کاهش انگیزه دانشجویان در گرایش به پژوهش و نوآوری (مطالعه موردی دانشگاه های استان خراسان رضوی)

یکی از بزرگ ترین معضلات آموزشی، بی علاقگی به کارهاي علمی نوآورانه و کاهش انگیزه پژوهش وانجام کارهاي خلاقانه در دانشجویان است. لذا باید جهت ارتقاي کیفیت آموزشی دانشگاه ها، عوامل کاهش دهنده انگیزه تحصیلی نیروي جوان کشور شناسایی و برطرف گردند. این پژوهش نیز به همین منظور انجام گرفت. روش پژوهش در این تحقیق علی مقایسه اي است، که به صورت پیمایشی انجام گرفت. جامعه آماري این تحقیق کلیه دانشجویان، دانشگاه هاي پیام نور استان خراسان رضوي است که در نیمسال دوم 1397-98 مشغول به تحصیل می باشند، و از بین آنها تعداد 200 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند، نمونه گیري آنها به صورت تصادفی خوشه اي سیستماتیک انجام گرفت. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته است که از روایی و پایایی بالایی برخوردار می باشد. روش هاي آماري در بخش آمار استنباطی از روش مجذور کاي (خی 2) به منظور تایید یا رد فرضیه ها استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که از بین تمامی متغیرهاي مورد بررسی ، محتواي منابع درسی و روزآمد نبودن آنها به طرق گوناگون بیشترین تاثیر را روي کاهش انگیزه دانشجویان دارد. اما بین متغیر ویژگی ظاهري اساتید با کاهش انگیزه تحصیلی در دانشجویان پیام نور رابطه اي مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

انگیزش ، نوآوری ، پیشرفت ، پژوهش