مقایسه تطبیقی میزان رضایتمندی از مفهوم اتاق در طراحی مسکن قدیم و جدید

امروزه بیشتر خانه های موجود در ایران دارای فضای بزرگی است که معمولا همراه با یک آشپزخانه به صورت یکجا دیده می شود؛ و مابقی فضاها در کنار این مجموعه جانمایی می شود. با این حال در معماری بومی ایران اتاق ها اندام های بنیادین خانه را تشکیل می داده اند. هدف از این مقاله شناخت مفهوم اتاق در معماری مسکونی و نقش آن در رضایتمندی ساکنان است. این پژوهش با رویکرد تاریخی-نطبیقی و با استفاده از روش تحلیلی-توصیفی در کنار تحقیقات کتابخانه ای به ارزیابی و مقایسه تطبیقی اتاق در مسکن قدیم و جدید پرداخته است. در بررسی های انجام شده امروزه نیز اتاق را می توان یکی از شاخص های رضایتمندی از مسکن در نظر گرفت. محدودیت های اقتصادی موجب شده است تا با فراهم نشدن فضاهای مناسب و کافی در خانه پیامدهای ناخوشایند اجتماعی و فرهنگی در پی داشته باشد که ممکن است جبران پذیر نباشد. لذا می باست شناخت و ارزیابی دقیق تری نسبت به این موضوع انجام گیرد تا این خواسته ها در ویژگی های مسکن که منجر به رضایتمندی از مسکن می شود ذکر شود.

کلیدواژه ها:

مسکن ، رضایتمندی از مسکن ، اتاق