حسن پار سی پور - عضو هیات دانشگاه کوثر بجنور د

در پی تجربه عدم موفقیت نسبی رویکردهای نوسازی و بهسازی بافت های ناکارآمد تاریخی و در راستای دستیابی به محیط های پایدار شهری به ویژه در بافت های تاریخی، رویکرد بازآفرینی پایدار شهری به دنبال کارآمدسازی این بافت ها و توانمندسازی ساکنین آنها در جستجوی جدیدترین روش های مداخله با مشارکت ساکنین مطرح شده است. امروزه رشد سریع و بی قواره شهری یکی از مشکلات اصلی شهرها محسوب می گردد بطوریک ه هم باعث مشکلات کمبود خدمات برای ساکنین و هم افزایش هزینه ها برای مدیریت شه ری شده است. برای مقابله با پدید ه خزش شهری و رشد بی قواره افقی و دستیابی به توسعه پایدار شهری، درون زا کردن توسعه و توسعه شهر در درون محدوده خدماتی موجود، یکی از راهکارها محسوب می شود. بافت قدیم شهرها که از فرسودگی رنج می برد و ناپایداری محیط شهری در آنها مشهود است، دارای ظرفیت هایی برای حرکت بسمت توسعه درون زا و پایدار می باشد. محدوده مطالعاتی این تحقیق که از نوع کاربردی بوده و با روش ترکیبی کمی و توصیفی- تحلیلی انجام می گردد، محله ساربان محله در بافت قدیمی شهر بجنورد می باشد. هدف این مطالعه ظرفیت سنجی این محله برای توسعه بازآفرینی شهری است و مطالعات انجام شده نشان می دهد که این محله از نظر کالبدی و اجتماعی دارای ظرفیت پذیر ش جمعیت جدید برابر جمعیت موجود و تامین سرانه خدمات استاندارد در قالب بازآفرینی شهری می باشد بر اساس یافته های این تحقیق بازآفرینی این محله تاریخی در گرو مداخله دولتی از طریق اجرای پروژه های پیشگام توسعه از جمله احداث پارک محله ای، راه اندازی مهد کودک و دبستان و مداخله بخش خصوصی به صورت ایجاد تشک لهای مردم نهاد، شهریار محله و معتمدین محله در فعالیت های اجتماعی محله می باشد. بیشت ر از اینکه اعتبارات راهگشای بازآفرینی این محله باشد، مدیریت یکپارچه شهری در اجرای برنامه های اقدام فوری و میان مدت اثرگذار خواهد بود .

بازآفرینی شهری، بافت تاریخی، ساربان محله، بجنورد