بررسی تأثیر تشیع و صاحب منصبان ایرانی بر فرهنگ و سبک زندگی مردم در عصر آل بویه

با روی کارآمدن سلاطین آل بویه، تلاشهای فراوانی برای ارتقاء کیفیت زندگی و بهبود موقعیت سیاسی - اجتماعی شیعیان و بازیابی اقتدار تاریخی – ملی ایرانیان آغازگردید. تسلط آل بویه شیعی بر بغداد و دستگاه خلافت عباسیو حضور وزرا و صاحب منصبان شیعه ایرانی5 فاضل و علم دوست در دربار، مانند صاحب بن عباد و ابن عمید، باعث گردید دانشمندان، علما و ادبای مشهور در این شهر تجمع کنند. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر دو عامل مذهب تشیع و صاحب منصبان ایرانی و نقش مثبت همپوشانی آنان در بهبود کیفیت و تغییر سبک زندگی مردم و پیشرفت جامعه در عصر آل بویه است. روش تحقیق، توصیفی-تاریخی و تحلیل محتوی است و از طریق فیش برداری و استفاده از امکانات کتابخانه ای و الکترونیکی انجام خواهد شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که در عصر آل بویه به همت و تلاش سلاطین و وزرای شیعی و ایرانی و علاقه به علم و دانش و میدان دادن به دانشمندان، در عین تساهل و تسامحی که با دیگر مذاهب داشتند، شاخصه های منزلت اجتماعی و فرهنگی شیعیان دراین عصر ارتقاء یافته است و بدون شک، موجب اوج گیری و اعتلاء و شکوفایی فرهنگ اسلامی در این ایام گردید. ایجاد و احیاء آداب و رسوم مذهبی شیعی و پایه گذاری مراسم و سنت هایی مرتبط با حوادث تاریخی مهم مانند غدیرخم و عاشورا،بازسازی، مرمّت و تجهیز مقابر ائمه شیعه، از اقدامات مهم آنان بوده است.

کلیدواژه ها:

آل بویه ، مذهب تشیع ، صاحب منصبان ایرانی ، شکوفایی فرهنگی ، سبک زندگی