تـاویل نـور در تفسیـر کشف الاسـرار

نور از مفاهیمی است به دفعات در قرآن بیان شده در تمام ادیان به آن توجه ویژه ای نموده اند؛ اهل معرفت تاویلات و تفاسیر مختلف برای آن بیان کرده و معانی ظاهر و باطن برای آن قائل شده اند. در این پژوهش با مطالعه کتابخانه ای ابتدا نور از دیدگاه قرآن سپس به تفصیل از دیدگاه تفسیر کشف الاسرار میبدی مورد پرداخته شده است. این تفسیر از میان تفاسیر عرفانی که شیوه تاویلی عرفانی دارند انتخاب گردید که معروف به تفسیر خواجه عبداله انصاری است و چون وی از جایگاه منحصر به فردی در عرفان برخوردار است آشنایی با اندیشه های ایشان بسیار حائز اهمیت به نظر می رسد. در این تفسیر برای »نور« معانی، مراتب و مصادیقی بیان شده که برحسب تجارب عرفانی مختلف است. زیرا نور از اسرار الهی آسمانی است و برای پی بردن به این اسرار باید تخلیه باطن رخ دهد. به معنای روشنایی، تابندگی و جلاء دهنده می باشد که باعث رویت اسرار حق و دارای مراتبی است که بر حسب رتبه سالک برای وی اتفاق می افتد. در این حالت سالک با نور حقایق به شهود اسرار و علوم الهی به صورت پنهانی و خفی می پردازد. در عرفان اسلامی به جهت اهمیت موضوع تقسیم بندیهایی صورت گرفته که گاهی با هم متفاوت و هر کدام از آنها نیز انواعی دارد.

کلیدواژه ها:

نور ، کشف الاسرار ، خواجه عبداله انصاری ، میبدی.