روش های تربیت جنسی فرزندان در اسلام محمد لطیف مطهری کچوروی

غریزه جنسی، همانند دیگر ابعاد انسان نیازمند تربیت است. از دیدگاه اسلام تربیت جنسی یعنی فراهم سازی زمینه های رشد وپرورش غریزه جنسی به گونه ای که هم عفت جنسی حاصل شود و هم سلامت جنسی. در دیدگاه دین تربیت جنسی پیش از دوران بلوغ جنسی و تقریبا از آغاز تولد شروع می شود.تربیت جنسی کودک یکی از مهم ترین و حساس ترین حوزه های تربیت است؛ زیرا نقشی مهم در آینده و سعادت و شقاوت کودک دارد. سفارش های اسلام برای تربیت جنسی کودک به سه دوره مهم زندگی او مرتبط است:الف. بعد از تولد و پیش از ممیز شدن. ب. پس از ممیز شدن کودک و قبل از رسیدن سن بلوغ. ج .دوران بلوغ و پس از آن. ادله متعدد قرآنی وروائی بیان می کند که بر والدین واجب است که تدابیر آموزشی و پرورشی را به نحوی سامان دهند تا فرزندان پس از تکلیف به احکام دینی ملتزم باشند و با مخالفت احکام شرعی دچار عقوبت اخروی نشوند. شیوه آموزش در خانواده به دو طریق مستقیم و غیر مستقیم تقسیم می شود.خانواده که به تعبیری، فراتر از محدوده پدر و مادر و خواهر و برادر است، می تواند در انتقال و شناسایی هویت جنسی به فرزندان مؤثر باشد.شیوه مستقیم یعنی آموزش نحوه معاشرت و تعامل صحیح در فامیل به صورت تذکر به فرزندان، برای حفظ محدوده روابط با جنس مخالف در فامیل و سپس هدایت دختران در جمع زنان و دختران فامیل و هدایت پسران در کنار مردان و پسران فامیل صورت پذیرد.در شیوه غیر مستقیم یعنی جدا کردن اتاق پسران از دختران در اسلام توصیه شده است.بنابرین والدین و مربی از روش های مستقیم و غیر مستقیم برای تربیت جنسی فرزندان و متربیان استفاده کنند.