رابطه سازگاری اجتماعی با میزان خودکارآمدششی در دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان ورزقان

این پژوهش با هدف بررسی رابطه سـازگاری اجتمـاعی بـا میـزان خودکارآمـدی در دانـش آمـوزان پسـر دوره دوم متوسـطه شهرستان ورزقان انجام گرفت. پژوهش حاضر براساس هدف از نوع کاربردی و براساس نحوه گردآوری داده ها تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسردوره دوم متوسطه منطقه ورزقان به تعداد957 نفـر می باشند که از این تعداد 346 نفر پایه دهم، 312 نفر پایه یازدهم و 299 نفر پایه دوازدهم می باشند.همچنین برای انتخـاب حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری طبقه ای حجم نمونه 274 نفر انتخاب شدند که از این تعـداد 99 نفر پایه دهم، 89 نفر پایه یازدهم و 86 نفر پایه دوازدهم می باشـند. ابـزار جمـع آوری اطلاعـات شـامل پرسشـنامه سـازگاری اجتماعی(سینها و سینگ،(1993، پرسشنامه خودکارآمدی(شوارزر و جروسالم،(1983 بود. برای تجزیه و تحلیـل فرضـیه هـای پژوهش از روش ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد بین خودکارآمدی با سازگاری اجتماعی دانش آمـوزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان ورزقان رابطه وجود دارد.(r= 0/29)

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، خودکارآمدی