واکاوی عفاف و رابطه ی آن با حجاب از منظر قرآن

عفاف یک حالت درونی مربوط به نفس انسان است که نمود و نماد بیرونی آن حجاب است با این توصیف، حجاب یکی از اجزای تشکیل دهنده ی عفاف است و همه ی آن نیست و داشتن حجاب حتما0 به معنای داشتن عفاف نیست و با تحقق حجاب بیرونی لزوما0 عفاف درونی محقق نمیگردد و رابطه ی این دو مفهوم؛ عموم و خصوص مطلق است یعنی عفاف اعم و حجاب اخص است و عفاف علاوه بر حجاب دارای اجزای دیگری نیز هست که با تحقق حجاب و این اجزا به صورت کامل محقق میشود. قرآن، کتاب هدایت و سرنوشت ساز است که جامعه بشری را به بهترین آیین و روش زندگی رهنمون ساخته و در مسائل و موضوعاتی که در سعادت جامعه بشری دخیل است ورود نموده و عوامل و موانع آنها را تبیین کرده که از آن جمله مباحث عفاف و حجاب است. حکم شرعی حجاب و عفاف در معنای رعایت پوشش ظاهر و کنترل پاسداشت درون انسان از گناه و حرام در قرآن مورد تأکید قرار گرفته است. ارتباط تنگاتنگ دو مبحث عفاف و حجاب با یکدیگر ایجاب می کند که در کنار سفارش فراوان قرآن نسبت به عفاف، چگونگی لباس و پوشش هم بیان شود. رعایت عفاف در تمامی ابعاد آن از نخستین روزهای نزول وحی در کنار احکام اولیه و ضروری اسلام مورد توجه بوده در حالی که بحث حجاب و پوشش متأخر از آن ضمن دو سوره ی مدنی نور و احزاب به صورت تدریجی بیان می شود. قرآن با پیشگیری و تربیت لازم اجازه نمیدهد رذایل اخلاقی در دل انسان راه یابد تا او در صدد برطرف کردن این رذایل برآید بلکه از ابتدا دل او را با ایمان و عشق به خدا پر میکند که نتیجه ایمان به خدا هم جز اعمال و صفات نیک و رعایت عفاف چیز دیگری نخواهد بود.

کلیدواژه ها:

قرآن ، عفاف ، حجاب