رابطه کیفیت زندگی با باورهای مذهبی

انسان دارای سه ساحت وجودی بینشی، گرایشی (اعتقادی، ارزشی) و کنشی (عمل) است؛ که دو متغیر کیفیت زندگی (کنش) و باور مذهبی (گرایش) زیرمجموعه این ساحات قرار می گیرند.کیفیت زندگی مفهومی چندبعدی است و بیانگر درک افراد از سلامت روانی و جسمی هست؛ و در دو بعد عینی و ذهنی طبقه بندی میشود، باور در معنای لغوی قبول، تصدیق سخن است و در اصطلاح به عنوان گرایش و پذیرش قلبی به مجموعه بینش هایی که عواطف را تحریک کرده و منجر به تنظیم امور میشود. پژوهش حاضر باهدف تعیین رابطه این دو متغیر انجام گرفته است.در این پژوهش که به روش همبستگی انجام پذیرفت، 200 دانشجوی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران شرکت داشتند که 116 نفر زن و 84 نفر مرد بودند، اکثر آنها مجرد (82,5%) و دانشجوی کارشناسی (٪ (63,5 بودند. میانگین کیفیت زندگی (3,4578)٪ و انحراف استاندارد کیفیت زندگی (0,61,14%) و میانگین در باور مذهبی (٪(30714 انحراف استاندارد باور مذهبی 0,67642) ٪) هست.کیفیت زندگی و باور مذهبی دارای همبستگی (٪(0,2 بودند همبستگی بین دو متغیر کیفیت زندگی و باور مذهبی رابطه ضعیفی دارد؛ اما ازنظر آماری معنادار است. درنتیجه انجام دادن آزمون های موردنظر وجود همبستگی میان دو متغیر کیفیت زندگی و باور مذهبی نشان میدهد؛ و داشتن باور مذهبی در سطح مطلوب موجب افزایش کیفیت زندگی در افراد میشود.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، باور ، ایمان به خدا