علی خدابنده بایگی - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی , توسعه و مدیریت تطبیقی دانشگاه ت ایران
سحر خدابنده بایگی - کارشناس ارشد حقوق جزا دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد ایران
مریم حامدابریشم باف - کارشناس مدیریت بازرگانی دانشگاه فردوسی مشهد ایران

در صورتی روند توسعه یک تمدن فراهم می شود که آن تمدن، ظرفیتی بالقوه برای تمدن سازی داشته باشد و پویایی خود را به مدد انرژی آحاد جامعه خصوصا جوانان اندیشمند و متعهد تقویت نماید. بدون تردیدجوانان نخبه همانگونه که در پیروزی انقلاب اسلامی و شکل گیری آن نقش بسزایی داشتند دررشد و بالندگی تمدن نوپای اسلامی نیز دارای نقش محوری هستند , برخی از صاحبنظران معتقدند، جوانگرایی در اجتماع و حوزه مدیریتی کشور، یکی از ضروریاتی است که میتواند، انرژی و پویایی قابل توجهی در جهت تحق تمدن نوین اسلامی ایجاد کند و روند توسعه و پویایی, با انرژی و انگیزه مدیران جوان تسریع شود. از سوی دیگر، عده ای هشدار می دهند که چه بسا به بهانه جوانگرایی، دقت کافی و وافی در تعهد و تخصص برای گزینش جوانان صورت نگیرد و این مساله برای جامعه خطراتی به همراه داشته باشد. لذا جوانگرایی به خودی خود میتواند شرط لازم باشد، اما کافی نیست در این مقاله می کوشیم با استناد به تحقیقات ومطالعات و نظرات صاحبنظران باروش توصیفی –تحلیلی ,در جهت وجوه الزام و رحجان استفاده از توانمدیهای مدیریتی جوانان نخبه درسطوح مدیریتی کشور به عنوان موتور محرک در جهت توسعه و پویایی تمدن نوین اسلامی بپردازیم.

جوانان نخبه, مسئولیتهای مدیریتی,تمدن نوین اسلامی