نقش قاعده احسان در نظام مسئولیت مدنی

قاعده احسان یکی از مسقطات ضمان قهری است.اگر شخص به قصد نیکی به دیگران و با حسن نیت عملی انجام دهد و عمل وی بطور اتفاقی موجب ورود ضرر و زیان به دیگران شود اقدام کننده یا فاعل ضامن نیست وملزم به جبران خسارت نمی باشد و مستندات زیادی برای آن بیان گردیده است. معیار اصلی در تحقق احسان و صدق صفت محسن، عرف است و عرت در موقعیت های مختلف با توجه به قصد و نیت بعضی از اوقات فرد را محسن می داند و بعضی مواقع او را محسن نمی شمارد. در مورد سقوط ضمان به استناد قاعده احسان بین فقها اتفاق وجود دارد، در نتیجه برای صدق احسان برعمل فرد هم انگیزه قصد و هم فعل طرف باید محسنانه تلقی شود. نمیشمارد. در مورد سقوط ضمان به استناد قاعده احسان بین فقها اتفاق وجود داردع در نتیجه برای صدق احسان برعمل فرد هم انگیزه وقصد وهم فعل طرت باید محسنانه تلقی شود

کلیدواژه ها:

قاعده احسان ، ضمان قهری ، نظام مسئولیت مدنی