مهار روان شناختی والدین: پیش بینی مسئولیت پذیری شخصی و سرزندگی تحصیلی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 294
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JIPA-16-64_006
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1399
چکیده مقاله:
هدف این پژوهش تبیین مسئولیتپذیری شخصی و سرزندگی تحصیلی بر اساس مهار روانشناختی والدین بود. 313 دانشآموز دبیرستان دوره اول (پایه نهم) و دوم (پایه یازدهم) شهرستان فیروزآباد در سال تحصیلی 97-1396 با روش نمونهبرداری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و به مقیاسهای مهار روانشناختی پیشرفتمحور و وابستهمحور (سوننس و دیگران، 2010)، مسئولیتپذیری شخصی (مرگلر و شیلد، 2016) و سرزندگی تحصیلی (حسینچاری و دهقانیزاده، 1391) پاسخ دادند. نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که بعد مهار شناختی و پاسخگویی مسئولیتپذیری توسط توجه مشروط والدین بهطور مثبت، توسط مهار پیشرفتمحور والدین بهطور منفی و بعد مهار رفتاری هیجانی مسئولیتپذیری نیز بهطور منفی توسط اتکا به والدین پیشبینی میشود. افزون بر آن، این نتایج نشان داد که مهار پیشرفتمحور والدین بهصورت منفی پیشبینیکننده سرزندگی تحصیلی است. در مورد نقش تعدیلگری جنس، یافتهها نشان داد که در دختران اتکا به والدین پیشبین منفی هر دو مؤلفه مسئولیتپذیری شخصی است، اما در پسران توجه مشروط والدین پیشبین مثبت مهار شناختی و پاسخگویی است. سرزندگی نیز در دختران توسط مهار پیشرفت محور بهصورت منفی و در پسران توسط توجه مشروط والدین بهصورت مثبت و توسط اتکا به والدین بهصورت منفی پیشبینی میشود. این یافتهها حاکی از آن است که توجه مشروط والدین به دلیل تأکید بر رفتار و پیامدهای آن، افزایش مسئولیتپذیری شخصی دانشآموزان را در پی دارد، اما تأکید بر عملکرد بالاتر از استاندارد در مهار پیشرفتمحور، به دلیل آنکه بر توانایی فراتر از تحول شناختی دانشآموز تأکید دارد با کاهش مسئولیتپذیری شخصی همراه است. همچنین، وابستگی به والدین در رفتارها و حل مشکلات، مهار درونی رفتاریـ هیجانی را تضعیف میکند. افزون بر آن، والدین پیشرفتمحور با ایجاد تنیدگی و اضطراب و احساسهای منفی، مانند گناه و شرم که در پی عملکرد بالاتر از استاندارد بهوجود میآید، موجب کاهش سرزندگی میشوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمیدرضا جوکار
کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه شیراز
محبوبه فولادچنگ
دانشیار گروه روانشناسی تربیتی دانشگاه شیراز
محمدرئوف انجم شعاع
دانشجوی دکتری دانشگاه شیراز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :