پیمانه بندی مجدد نرم افزار با استفاده از الگوریتم هارمونی مبتنی بر جستجو

ساختار یک سیستم نرم افزاری، اغلب به علت نگهداری مداوم، تنزل می یابد. به منظور ایجاد تکامل پایدار چنین سیستم هایی، پس از یک زمان معین، بهبود ساختار ماژولار آنها الزامی است. رویکردهای پیمانه بندی مجدد بسیاری، برای بهبود ساختار ماژولار سیستمهای نرم افزاری پیشنهاد شده است. اکثر رویکردهای موجود به وابستگی های ساختاری یا واژگانی، متکی هستند. با این وجود، کمبود تحقیقاتی که انواع متفاوت وابستگیهای ساختاری (مانند وراثت، فراخوانی متدهاو غیره) یا واژگانی (نام کلاسها، متدها، متغیرها و غیره) را تشخیص میدهند، احساس میشود. چالش اصلی در این حوزه مدل کردن توابع هدف به لحاظ ابعاد مختلف روابط ساختاری است که میتواند فرآیند بهینه سازی را در راستای راه حل پیمانه بندی قابل قبول برای توسعه دهندگان هدایت کند. در این مقاله، تلاش شده است تا با تکیه بر جنبه های ساختاری نرم افزار، روشی ارائه شود که با استفاده از انواع متفاوت روابط ساختاری و وزنهای نسبی شان، فرآیند پیمانه بندی مجدد نرم افزار با کارایی قابل قبولی صورت پذیرد. زیرا زمانی که تنها یک نوع از روابط ساختاری در نظر گرفته میشود، راه حل پیمانه بندی، اغلب به جنبه های خاص محدود میگردد. در این روش تابع هدفی جهت پیمانه بندی مجدد ارائه نمودهایم و تغییراتی را نیز در الگوریتم هارمونی اعمال کرده ایم. به منظور اثبات کارایی روش ارائه شده، از سه نرم افزار متن باز استفاده گردیده است. در این آزمایشات، دو معیار ارزیابی MQ و NED برای مجموعه نرم افزارها محاسبه شد. سپس نتایج روش ارائه شده با دو الگوریتم GA و HC مقایسه گردید و مشخص شد که این روش نسبت به دو الگوریتم دیگر، مصالحه بهتری میان اتصالات و وابستگی های داخلی و خارجی ماژولهای نرم افزار فراهم نموده است و در نهایت نتیجه گیری کردیم که روش ارائه شده برای نرم افزارهای کوچکتر عملکرد بهتری، از نظر هر دو معیار MQ و NED داشته است، بنابراین روش پیشنهادی میتواند برای پیمانه بندی مجدد نرم افزارهای دنیای واقعی کارآمد باشد.

کلیدواژه ها:

پیمانه بندی نرم افزار ، ماژولهای نرم افزاری ، مهندسی نرم افزار مبتنی بر جستجو.