سحر کمالی سروستانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
رضا مستوفی زاده قلمفرسا - استاد بخش گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

هدف از کشاورزی پایدار و ارگانیک، بهینه سازی و بهرهوری از مجموعه ی جوامع زیستی خاک، گیاهان و حیوانات است. استفاده از محصولات طبیعی در کشاورزی ارگانیک باعث خودتنظیمی زیست بوم ها می شود. یکی از روش های حفاظت از گیاهان، استفاده و آماده سازی محصولاتی بر پایه ترکیبات طبیعی گیاهی و حیوانی حاوی یک یا چند ترکیب آلی زیست فعال است. ترکیبات زیست فعال آلی مانند آلیسین، نارینگین، ترپن ها، لامینارین، کاراگینان ها، کیتین و کیتوزان برای محافظت از گیاهان زراعی در برابر بیماری های گیاهی قابل استفاده هستند. ترکیبات زیست فعال به عنوان الیستور عمل کرده و باعث ایجاد پاسخ های دفاعی در گیاه می شود و در نتیجه گیاه را در برابر بیمارگر محافظت کرده و از پیشروی بیمارگر جلوگیری می کند. در جهان امروز که اقبال به سمت کشاورزی ارگانیک است، ترکیبات زیست فعال می توانند جایگزینی مناسبی برای سموم شیمیایی باشند.

آلیسین، آلترناریا، اُاُمیست ها، کشاورزی پایدار، زیستی، کیتوزان، لامینارین