بررسی نقش آسایش محیطی بر رفتار شهروندان در خیابان شهری (نمونه موردی: خیابان خسروی مشهد)

آسایش محیطی یکی از کیفیت های فضاهای شهری است که وجود آن سبب ارتقا کارامدی و سطح رضایت شهروندان و استفاده کنندگان فضا می شود. این رضایت و تعامل در فضای شهری سبب بروز رفتارهای فردی و جمعی شهروندان می شود و آنان را ترغیب و تشویق به ارتباط با فضای شهری و روابط اجتماعی می نماید. لذا در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آسایش محیطی بر رفتار شهروندان در خیابان خسروی (حد فاصل چهارراه خسروی تا چهارراه دیالمه) از روش تحلیل کمی به کمک پرسشنامه 138 نفراستفاده نموده است و به این منظور اعتبار سنجی پژوهش به کمکآزمون های آلفای کرونباخ و تحلیل رابطه شاخص و معیارهای تحقیق به کمک آزمون تحلیل عاملی تائیدی، رتبه بندی معیارها به کمک آزمون فریدمن و بررسی معناداری زیرمعیارهای تحقیق به کمک مدلسازی مفهومی، انجام گرفته است. نتیجه تحقیق حاکی بر آن است که با اهمیت دادن به تغییرات ارتفاعی در ابنیه شاخص در وهله اول و اهمیت دادن به گشودگی در راستای تغییرات دمایی و در نهایت توجه به فرم های رواقی و تعریف قلمرو فضایی و توجه به نرم فضاها در راستای آسایش محیطی می توان بعد کالبدی و با تنوع رنگی و فرمی در مبلمان شهری و ایجاد ساختمان های جذاب، بعدادراکی و بصری و در نهایت با کشاندن فعالیت ها به فضای بیرون و اعمال روشنایی و کاربری های شبانه روزی به امنیت و همچنین به ارتقا بعد عملکردی و فعالیتی آسایش محیطی در خیابان خسروی به منظور تغییر رفتارهای محیطی شهروندان رسید.

کلیدواژه ها:

آسایش محیطی ، رفتار شهروندان ، رضایت شهروندان ، خیابان خسروی