بررسی تحول کارست در منطقه زاگرس
- سال انتشار: 1389
- محل انتشار: نخستین کنفرانس پژوهشهای کاربردی منابع آب ایران
- کد COI اختصاصی: INCWR01_208
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 2959
نویسندگان
استادیار گروه جغرافیای دانشگاه رازی کرمانشاه
تربیت معلم شهید صدوقی کرمانشاه
چکیده
سرزمین ایران گرچه در قلمرو خشک کره زمین واقع شده است ولی به دلایل مختلف مانند وجود نهشته های کربناته ادوار مختلف زمین شناسی، تکتونیزه شدن سنگهای کربناته ناشی از همگرایی صفحات مجاور، چین خوردگی سنگهای کربناته که منجر به تشکیل رشته کوههای مرتفع شده است و همچنین بهره مندی کوههای حاشیه ای از بادهای باران آور غربی، از پهنه های کارستی قابل توجهی برخوردار است. به طوری که در ایران علاوه بر غارها، توسعه یافته ترین اشکال کارست یعنی تشکیل دشتهای کارستیpolje نیز قابل مشاهده است. یکی از پهنه هایی که از نظر تحول کارست قابل توجه است رشته کوههای حاشیه جنوبغرب و غرب کشور موسوم به زاگرس است. بررسی نقشه های زمین شناسی در مقیاس 1/100000 حاکی از این است که از مساحت 421250 کیلومتری پهنه زاگرس حدود 104537 کیلومتر مربع از پهنه زاگرس را سنگهای کربناته در انواع مختلف اشغال کرده است. در این نوشتار با استفاده ازGIS و با در نظر گرفتن دو متغیر نوع سازند کربناته و فاصله از گسل و سپس انطباق آنها با نقشه های پراکندگی غارها و تراکم شبکه زهکشی به عنوان شاخص های تحول کارست، کارست منطقه زاگرس از نطر تحول کارست بررسی شده است. مبنای تقسیم بندی نیز بر اساس سه نوع کارست تحول یافته (کاملholokarst کارست نارس merokarst و کارست بینابینtransitional در نظر گرفته شده است. نتایج این بررسی نشان می دهد که حدود 69228 کیلومتر مربع از مساحت زاگرس از کارست کامل، حدود 4102 کیلومترمربع کارست نارس و حدود 31207 کیلومترمربع نیز کارست بینابین پوشیده شده است.کلیدواژه ها
زاگرس، پهنه بندی، کارست GISمقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.