ابراهیم سلطانی

استفاده از ردیف های موازی (شنت) خازن در سیستم های توزیع می تواند به خوبی سبب کاهش اتلاف توان بوده و مزایایی دیگر را برای کار سیستم به همراه آورد. در عمل، اتلاف توان در ترانسفورمرهای توزیع، عامل قسمت عظیمی از اتلاف کلی است. این مقاله روشی برای قراردهی بهینه ردیف های خازنی در ترانسفورمرهای توزیع ارائه می دهد که موجب اتلاف توان می شود. مکان ردیف های خازنی در سمت پایین ترانسفورمرها فرض می شود. معیار مقدار خالص فعلی ( NPV ) برای ارزیابی سود هزینه پروژه نصب خازن به کار می رود. در ابتدا رابطه منحصر به فردی مستقیماً با محاسبه اتلاف توان در سیستم شعاعی به دست می آید. سپس رابطه ای به صورت مدل برنامه نویسی اعداد صحیح مخلوط ( MIP ) با هدف حداکثر کردن NPV پروژه در معرض محدودهای خاص برای قرار دهی بهینه ردیف خازنی حاصل می شود. این مدل برای حل توسط بسته های MIP تجاری و کنترل کاری ردیف های خازنی جهت حداکثر سازی اتلاف توان در کلید زنی خودکار به وسیله سنجش های VAR مناسب است. روش ارائه شده عملاً در سیستم توزیع ماکاو 2 به کار رفاه و نتایج شبیه سازی نشان می دهند که روش ارائه شده به لحاظ محاسباتی کارساز بوده و می توان به NPV قابل ملاحظه و مثبتی از قرار دهی بهینه ردیف های خازن دست یافت.

قراردهی خازن، ترانسفورمر توزیع ( TR )، برنامه نویسی اعداد صحیح مخلوط ( MIP )، ارزش خالص فعلی ( NPV )، سیستم توزیع شعاعی