الگوریتم پس پردازش خودیادگیرنده برای افزایش تفكیك پذیری پیكسل های حاشیه تصویر

در اين مقاله، يك الگوريتم پسپردازش براي افزايش تفكيك پذيري پيكسل هاي حاشيه تصوير ارائه شده است. در روش هاي افزايش تفكيك پذيري تصوير كه از وصله بندي تصاوير استفاده كرده اند، متناسب با اندازه ي وصله ي مورد استفاده، ارزش تعدادي از پيكسل هاي حاشيه تصوير تخمين زده نشده است. دليل اين امر، عدم وجود برخي پيكسل هاي همسايه ي اين پيكسل ها است. روش پيشنهادي اين مقاله، يك الگوريتم پس پردازش براي تخمين ارزش پيكسل هاي حاشيه تصوير است. در فاز آموزش، با اعمال متناوب الگوريتم هاي افزايش و كاهش نرخ نمونه براري بر تصوير ورودي، دو هرم با تفكيك پذيري بالا و تفكيك پذيري پايين به عنوان مجموعه تصاوير آموزشي ايجاد مي شوند. هرم با تفكيك پذيري بالا با استفاده ي متناوب از الگوريتم كاهش نرخ نمونه برداري بر تصوير ورودي ايجاد مي گردد. با اعمال الگوريتم افزايش نرخ نمونه برداري بر تصاوير هر سطح از هرم با تفكيك پذيري بالا، تصوير با تفكيك پذيري پايين ايجاد مي شود. تصاوير دو هرم با تفكيك پذيري بالا و با تفكيك پذيري پايين، وصله بندي شده و ضرائب تُنُك به عنوان ويژگي هر وصله استخراج مي شود. در اين مقاله، براي تخمين ارزش پيكسل هاي حاشيه، مدل هاي متفاوتي با استفاده از رگرسيون بردار پشتيبان، آموزش داده شده است. نتايج آزمايشات قبل و بعد از اعمال روش پيشنهادي اين مقاله بر تصاوير خروجي روش هاي مطرح در زمينه ي افزايش تفكيك پذيري تصوير، نشانگر بهبود كيفيت پيكسل هاي حاشيه تصوير از لحاظ كمي و بصري است.

کلیدواژه ها:

افزایش تفکیک پذیری تک تصویر ، بازنمایی تُنُک ، پیکسل های حاشیه تصویر ، رگرسیون بردار پشتیبان