بررسی مراکز روانشناسی و رواندرمانی برای بیماران مبتلا به ام اس با استفاده از روانشناسی محیط

بیماری ام. اس. بیماری التهابی و اغلب پیشرونده سیستم مرکزی است که علاوه بر سلامت جسمی فرد، در سلامت روحی و روانی فرد نبز تاثیر می گذارد. مفهوم ابتلا به بیماری ام اس همواره مجموعه ای از مسائل اعم از دردهای روحی و جسمی و اجتماعی و فرهنگی را شامل می شود پس باید علاوه بر نیازهای طبی و پزشکی معمول این بیماران، به دسته دیگری از نیازهای آنان، شامل نیازهای عاطفی و روانی نیز توجه کنند و در برآورده شدن آن بکوشند. یکی از راه های بهبود این بیماران و همچنین از جمله فضاهای معماری که نقش مهمی را در بهبود افراد مبتلا به بیماری ام. اس. ایفامی کنند، مراکز روانشناسی و رواندرمانی می باشند که با استفاده از روانشناسی محیطی برای بهبود فضاهای مراکز برای این دسته از بیماران محیط مناسبی را فراهم آورده اند. در این تحقیق به تاثیر خلق فضاهای مناسب با استفاده از روانشناسی محیط در مرکز درمانی بیماران ام اس بر روی روند بهبودی این بیماران پرداخته شده است. هدف از این پروژه و طراحی ایجاد فضایی مناسب برای راحتی بیمار و همراهان آنان از نظر روحی و جسمی می باشد. به این منظور ارائه و دستیابی به معیارها و محیطی مناسب برای بیماران برای پاسخگوی به نیازهای روحی و روانی ناشی از ابتلا به بیماریو برای آموزش و آگاهی بخشیدن در جهت تحمل بیشتر مسائل ناشی از بیماریشان، به این موضوع پرداخته شده است. روش تحقیق در این پژوهش به لحاظ هدف، پژوهشی است کاربردی، و به لحاظ ماهیتی، پژوهشی توصیفی-تحلیلی می باشد. همچنین برای تجزیه و تحلیل این اطلاعات از روش کمی و کیفی، استفاده شده است. جمع آوری اطلاعات در این پژوهش با استفاده از داده های حاصل از روش های کتابخانه ای انجام شده است.

کلیدواژه ها:

ام اس ، مولتیپل اسکلروزیس ، روانشناسی محیط ، مراکز روانشناسی ، مراکز رواندرمان