بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر بهزیستی ذهنی معلمان مناطق محروم شهر کاشمر

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر بهزیستی ذهنی معلمان مناطق محروم شهر کاشمر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه معلمان شاغل در مناطق محروم شهرستان کاشمر در سال تحصیلی 1398-1397 میباشد که بر اساس استعلام از کارشناسی محترم مشاوره اداره تعداد آن ها 357 نفر اعلام گردید. با توجه به جامعه آماری، در این پژوهش از نمونه گیری در دسترس استفاده شد که با توجه به معیارهای ورود و خروج تعداد 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی، 15 نفر در گروه کنترل و 15 نفر در گروه آزمایش قرار خواهند گرفتند و اثربخشی طرحواره درمانی بر گروه آزمایش اجرا گردید. ابزار جمع آوری داده ها عبارت بود از؛ پرسشنامه بهزیستی ذهنی کییز و ماگیارمو . )2003( پس از اجرای طرحواره درمانی، داده های جمع آوری شده در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد تفاوت بین یک متغیر وابسته بهزیستی ذهنی، در گروه های آزمایش و کنترل وجود دارد. به عبارتی طرحواره درمانی بر متغیر وابسته پژوهش تاثیر مثبت معنی دار دارد. در نهایت یافته های پژوهش نشان داد طرحواره درمانی باعث افزایش میزان بهزیستی ذهنی در معلمان مناطق محروم شهر کاشمر شد. بنابراین تلاش در جهت آموزش معلمان مناطق محروم باعث بهبود وضعیت روحی آن ها در طول زندگی میگردد.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، بهزیستی ذهنی ، معلم ، کاشمر