چرایی تاسیس نهادهای ارفاق آمیز در قانون مجازات اسلامی و قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲

هدف از تحقیق حاضر تبیین چرایی تاسیس نهادهای ارفاق آمیز در قانون مجازات اسلامی و قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ می باشد. تأسیسات ارفاق آمیز سبب شد تا گامی جدی در جهت زندان زدایی، کاهش جمعیت کیفری و هزینه های پرداختی جامعه در قبال جرم، برداشته شود. در تبیین چرایی انتخاب این موضوع توسط نگارنده باید گفت که؛ در این فرآیند، بزه دیده و بزهکار منفعل نیستند؛ بلکه به نحو موثری در مذاکرات و گفت و گوها و رسیدن به توافق جمعی، همراه با جامعه ی مدنی، مشارکت فعال دارند. لذا پرداختن به موضوع حاضر دارای ضرورت بسیار می باشد. روش در تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان داد که تاسیس نهادهای ارفاقی توسط قوه قضاییه، شرایط بسیار مناسبی را در باز اجتماعی کردن مجرمین، کاهش جمعیت کیفری و تسهیل شرایط هر متهم و محکوم در نوع و میزان مجازات تعیینی از سوی قضات به وجود آورده است. همچنین به نظر می رسد نهادهای ارفاق آمیز در اجرا با چالش ها و ناکارآمدی های متعدد مواجه شده است و متأسفانه نتوانسته است آنچنان که باید و شاید مؤثر واقع شود و نیازمند آگاه سازی مردم و قضات، از موجبات و شرایط اساسی اجرای صحیح آن می باشد.

کلیدواژه ها:

جرم ، مجازات ، زندان ، جایگزین حبس ، نهادهای ارفاق آمیز.