تحلیل ابعاد اهداف اجرای ارزشیابی مستمر در نظام آموزشی کشور

هدف اصـلی این مقاله تحلیل اهداف اجرای طرح ارزشـیابی مسـتمر در نظام آموزشـی کشور است. ارزشیابی پایانی از اصول روانشـناسی کلاسیک و رفتارگرایی پیروی میکند که از نقاط ضعف آن میتوان به نتیجهمدار بودن، ایجاد اضطراب و تقویت حس رقابت ناسـالم اشـاره کرد. با توجه به نقاط ضـعف بیان شده، ارزشیابی پایانی جای خود را به ارزشیابی مستمر داد که به جای ارزشـیابی در پایان آموزش در طول فرایند تدریس با ارائه بازخوردهای اصـلاحی انجام می شود. اکنون یک دهه از تغییر ارزشـیابی از پایانی به مستمر می گذرد. بنابر توضیحات اشاره شده، روش پژوهش تحلیل اسناد و مقالات است تا میزان تحقق اهداف ارزشـیابی کیفی را در نظام آموزشـی کشور تحلیل و بررسی نماید. در این راستا در بخش نخست این مقاله به ضرورت تغییر رویکرد ارزشـیابی در نظام آموزشـی کشـور پرداخته و سـپس تاثیر ارزشیابی مستمر بر اهداف شناختی، روانی-حرکتی و عاطفی بررسـی شد. نتایج تحقیق نشان داد که در حوزه اهداف شناختی پیشرفت و یادگیری دانش آموزان عمیق تر و درک و فهم آنان از مطالب درسـی بیشتر می شود. در اهداف عاطفی دانش آموزان تحت ارزشیابی مستمر اضطراب کمتر، علاقه مندی بیشــتر به آموزش و حس رفاقت بیشــتری نشــان داده اند. اهداف روانی-حرکتی نیز افزایش عملکرد در حوزه های حرکتی در نتایج مطالعات نشـان داده شده است. در نهایت نتایج حاکی از آن است که ارزشیابی مستمر باعث بهبود عملکرد دانش آموزان در هر سه حوزه در طول یک دهه گذشته شده است.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، ارزشیابی ، ارزشیابی مستمر ، نظام آموزشی.