سجاد عبدالهی مامودان - استادیار میکروبیولوژی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان، گروه زیست شناسی
زینب رئوفی - استادیار بیوتکنولوژی میکروبی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان، گروه زیست شناسی

میکرواورگانیسم ها در طبیعت اغلب به فرم آزاد زی نبوده، بلکه به سطوح مختلف چسبیده و بیوفیلم تشکیل می دهند.در این بیوفیلم ها جوامع میکرواورگانیسمی در داخل یک ماتریس برون سلولی پلیمری اگزوپلی ساکاریدی محصور شده اند.این ساختار های بیوفیلمی از سلول در برابر شرایط بد محیطی مانند تغییر در اسمولالیتی و دما و همچنین در برابر داروهاییمانند آنتی بیوتیک ها حفاظت می کنند. از سوی دیگر به صورت انتخابی اجازه ورود و خروج مواد را می دهند. بیوفیلم هااغلب ناهمگون بوده و از گونه های مختلف میکروارگانیسمی تشکیل شده است. بیوفیلم می تواند بر روی سطوح جاندار یا بیجان مانند اپیتلیال موکوز، سطوح پلی ونیلی و پلی استیرنی، کاتتر ها، دندان ها و دندان های مصنوعی و ایمپلنت ها تشکیلگردد. در کنار نوع میکرواورگانیسم، جنس سطوحی که میکرواورگانیسم ها در معرض آن قرار دارند می تواند تاثیر معناداریبر درجه تشکیل بیوفیلم داشته باشد. همچنین شرایط محیط نیز از عوامل تاثیر گذار می باشد. بر اساس مطالعات صورتگرفته و جمع بندی شده در این مطالعه، نشان داده شد که اصولا اتصال میکرواورگانیسم ها بر روی سطوح ناصاف، آبگریزیبیشتر و فیلم های حالت دهنده سطح، آسانتر صورت می گیرد و جنس سطوح مختلف می تواند تاثیر مستقیمی در تشکیل بیوفیلم داشته باشد.

بیوفیلم، پلیمری اگزوپلی ساکاریدی، میکرواورگانیسم، جنس سطح