مکان یابی عرصه های مناسب جهت پخش سیلاب با استفاده از روش تحلیل چند معیاره مکانی (SMCE) (مطالعه موردی: حوزه آبخیز سد باغان در استان بوشهر)

در حال حاضر پخش سیلاب بر آبخوان ها یکی از روش هاي مناسب براي مهار و استفاده بهینه از سیلاب و تغذیه مصنوعی آب هاي زیرزمینی در مناطق خشک و نیمه خشک بشمار می رود و مکان یابی مناطق مستعد براي پخش سیلاب از اهمیت بسیار زیادي برخوردار است. حوزه آبخیز سد باغان به مساحت 90919/2 هکتار در 25 کیلومتري شمال شهرستان کنگان واقع شده و ازلحاظ سیاسی جزء استان بوشهر می باشد. در این پژوهش پارامترهاي شیب، کاربري اراضی، زمین شناسی، ژئومورفولوژي و گسل به عنوان گزینه هاي معیار خصوصیات فیزیکی، پارامترهاي نفوذ پذیري و ضخامت آبرفت به عنوان گزینه هاي معیار خصوصیات هیدرولوژیک ی و پارمترهاي فاصله از چاه، قنات، شهر و روستا و جاده به عنوان گزینه هاي معیارهاي اقتصادي و اجتماعی، به عنوان لایه هاي اطلاعاتی رقومی در نظر گرفته شد و با منطق فازي استانداردسازي گردید. در مرحله بعد لایه هاي شیب، کاربري اراضی، زمین شناسی و ژئومورفولوژي نیز به عنوان محدودیت با منطق بولین استاندارد سازي شد. بر اساس میانگین گیري ازنظرات کارشناسان، لایه ها به روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) وزن دهی و نرخ ناسازگاري (0/09) محاسبه گردید. تلفیق لایه ها با روش ارزیابی چند معیاره مکانی (SMCE) و تکنیک ترکیب خطی وزن دار (WLC)، در محیط نرم افزار Terrset انجام و نقشه هاي مکانی حاصل گردید. بر اساس نتایج، منطقه مورد نظر به پنج منطقه نامناسب ( 88 درصد)، ضعیف (0/1 درصد)، متوسط (1/6 درصد) خوب ( 5 درصد) و خیلی خوب (5/3 درصد) ازنظر قابلیت مکان یابی پخش س یلاب تقسیم گردید.

کلیدواژه ها:

پخش سیلاب ، آبخوان ، WLC ، SMCE ، ارزیابی چند معیاره مکانی ، Terrset