محمدرضا محمدشفیعی - استادیار، دانشکده مواد، واحد نجف اباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
فیروزه ترابی - دکتری زیست شناسی، مرکز تحقیقات دمش سپاهان

آگرواکولوژی، که کاربرد علم اکولوژی در نظام های کشاورزی است، یک رویکرد سیستمی قدرتمند است که با توجه به نحوه انجام کشاورزی می تواند فرصت هایی را برای بهبود بهداشت محیط و سلامت انسان فراهم کند. مدت ها قبل، متخصصان آگرواکولوژی هشدار داده اند که کشاورزی صنعتی از لحاظ زیست محیطی بسیار محدود شده و در برابر آفات، بیماری ها و تغییرات آب و هوایی بسیار آسیب پذیر است. این روزها با همه گیری بیماری کووید 19 ، بیش از همیشه، کرونا نشان داده است که سلامت انسان، حیوانات و اکولوژی ارتباط بسیار نزدیکی با هم دارند . آگرواکولوژی، با محدودکردن منطقه ای تولید و مصرف مواد غذایی، بهترین سیستم کشاورزی را ارائه می دهد که قادر به مقابله با چالش های آینده ناشی از مشکلات زیست محیطی از جمله کووید 19 است .این مقاله سعی بر آن دارد که نشان دهد چگونه آگرواکولوژی، می تواند باعث توسعه مدل هایی بسیار پربازده و پایدار در زمینه تولید مواد غذایی در شرایط پسا کرونا داشته باشد. در این زمینه 5 حوزه اصلی وجود دارد: غلبه بر سموم آفتکش، توسعه ماتریکس طبیعت، احیای مزارع کوچک، سیستم اکولوژیکی تولید حیوانات و افزایش کشاورزی شهری.

آگرواکولوژی، کووید 19 ، کشاورزی پایدار، پسا کرونا