تاثیر جداره داینامیک بر میزان نور ورودی در فضا (نمونه مطالعاتی:مجتمع مسکونی در تهران)

ساخت مکانی جهت سکونت از روزگاران دور جزو اولین نیازهای انسان بوده است و به همین منظور آدمی برایپاسخگویی به این نیاز به ایجاد مکان روی آورد. امروزه این مسئله موردتوجه همگان قرار دارد و تأمین مأمنی برای سکونتجزو دغدغه های اصلی مردم و دولت مردان است. این هدف باید به گونه ای مرتفع گردد که باعث ایجاد حس تعلق ساکنین بهآن فضا و همچنین توجه به محدود بودن منابع مصرفی انسان در این زمینه شود. هدف از مطالعات و طراحی حاضر تلاشبرای ایجاد دیدگاه جدید در مورد استفاده از تکنولوژی های موجود در فرآیند خلق یک اثر معماری با توجه به ایجاد شرایطمطلوب زیست گاهی برای ساکنین آن و کمترین مصرف انرژی است. دراین راستا روش تحقیق شامل محاسبات سیستممکانیکی و به منظور آنالیزنور از نرم افزارهای Grasshopper و Ladybug استفاده شده است. با توجه به این که کاربر درروزها و ماه های سال تمایلات متفاوتی نسبت به نیازهای خود (نور،دیدو...) دارد و خواهان حق انتخاب نسبت به شرایط خوداست، دست به ترکیب پنل هایی متحرک (با سیستم حرکتی کاملا ساده) با جداره داینامیک زدیم. با توجه به این کار ما بهکاربر اجازه انتخاب میزان نور طبیعی و هوای ورودی به فضا را در هر لحظه خواهیم داد و ساختمان به صورت هوشمند بااولویت قرار دادن تصمیمات کاربر دست به انتخاب بهترین حالت با توجه به بیشترین دریافت انرژی برای خود می زند. بهصورت خلاصه کاربر و ساختمان هردو قادر به انتخاب شرایط خواهند بود و در این بین قادر به انجام مکالماتی خواهند بودکه این نیزباعث می شود که ساختمان بتواند روی الگوهای زندگی کاربر تاثیر گذارباشد و با انجام معاملاتی کاربر را به سمتصرفه جویی و استفاده بهینه از انرژی تشویق کند.

کلیدواژه ها:

مجتمع مسکونی ، معماری تعاملی ، نور ، جداره داینامیک