مقایسه احساس خوددوست داری، خودپنداره وخودآگاهی دردانشجویان با و بدون سابقه جراحی زیبایی

استفاده از جراحی و روش های زیبایی در سال های اخیر به شدت افزایش یافته است، اما هنوز افکار ناهشیاری که سبب پیگیری فرایندهای تغییر بدن می شود به درستی شناخته نشده است. پژوهش حاضرباهدف مقایسه احساس خوددوست داری، خودپنداره و خودآگاهی در بین دانشجویان با وبدون سابقه جراحی زیبایی انجام پذیرفت. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان در حال تحصیل در دانشگاه پیام نور واحداصفهان در سال 1398 است ونمونه آماری با روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 364 نفر با استفاده از فرمول کوکران انتخاب گردید. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های خود دوست داری نف، خودپنداره تنسی فیتز و وارن و خودآگاهی ریلو و آلیک می باشد. درتحقیق حاضر میزان خودآگاهی خصوصی و عمومی، اضطراب، خودپنداره کلی، ذهن آگاهی، میزان انزوا و همچنین میزان بزرگ نمایی به صورت معناداری کمتر از دانشجویان فاقدعمل جراحی زیبایی است. P<0/05 نتایج نشان داد که خودآگاهی پایین، خودپنداره ضعیف و ذهن آگاهی کم، می تواند بیشاتری اثر را بر بروز تمایل به انجام اعمال زیبایی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

خوددوست داری ، خودپنداره ، خودآگاهی ، جراحی زیبایی