پیش بینی اضطراب امتحان براساس طرحواره های ناسازگار اولیه به واسطه کمال گرایی منفی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب امتحان براساس طرحواره های ناسازگار اولیه به واسطه کمال گرایی منفی بود. روش پژوهش همبستگی جامعه آماری کلیه دانشجویان پسردوره کارشناسی دانشگاه پیام نور مرکز همدان در سال تحصیلی 98-99 بودند. براساس قاعده تاباچینگ و فیدل 111 نفر به عنوان حجم نمونه معین شد که به شیوه نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند برای گردآوری داده ها از پرسشنامه اضطراب امتحان فریدمن، پرسشنامه طرحواره ناسازگار اولیه یانگ فرم کوتاه و پرسشنامه کمال گرایی فراست استفاده شد. برای تحلیل داده ها آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر به روش بارون و کینی با نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد براساس طرحواره های ناسازگار اولیه و به واسطه کمال گرایی منفی می توان اضطراب امتحان دانشجویان پسر دوره کارشناسی دانشگاه یپام نور مرکز همدان را پیش بینی کرد. همچنین نتایج نشان داد کمال گرایی منفی نقش واسطه ای در پیش بینی اضطراب امتحان براساس طرحواره های ناسازگار اولیه ایفا می کند. بنابراین می توان نتیجه گرفت نمود با اصلاح طرحواره های ناسازگار اولیه و کمال گرایی منفی می توان اضطراب امتحان دانشجویان را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

اضطراب امتحان ، طرحواره ناسازگار اولیه ، کمال گرایی منفی