تحلیل راهبردی و ساماندهی نظام دسترسی و فضاهای باز در سکونتگاه های غیررسمی (نمونه موردی: شهر گلستان)

رشد شهرنشينی در جهان، به ویژه در کشورهای در حال توسعه رو به افزایش است. این پدیده، هم به دليل رشد جمعيت و هم به خاطر موج گسترده مهاجرت روستایيان به شهرها می باشد. هدف از این پژوهش تحليل راهبردی و ساماندهی نظام دسترسی و همچنين فضاهای باز در سکونتگاه های غيررسمی شهر گلستان می باشد. نظام دسترسی یکی از مهمترین عوامل، بر ایجاد ساختار و استخوان بندی اصلی سکونتگاه هاست که در طول تاریخ در بازه های زمانی خاص و به علت تغيير نيازهای ساکنان و مطابق با شرایط زمانی و مکانی خود بوده است. جامعه آماری در این پژوهش 313 نفر از ساکنان و اهالی سکونتگاه های غيررسمی شهرستان گلستان می باشند. از آنجا که امکان مراجعه به تمامی افراد یک جامعه ممکن نيست، از روش نمونه گيری علمی به انتخاب نمونه می پردازیم. در پژوهش حاضر از سه روش مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده گردیده است. در این مطالعه از نرم افزار spss به منظور تجزیه و تحليل استفاده شده است. در بررسی های انجام شده ملاحظه می شود که رویکرد استراتژی توسعه شهری، در برنامه ساماندهی این نواحی، حاکم نيست. ضمنا ساماندهی سکونتگاه های غيررسمی و تدوین هرگونه استراتژی توسعه شهری بدون مدیریت یکپارچه و بدون مشارکت ذینفعان جامعه، کارامدی لازم را نخواهد داشت.

کلیدواژه ها:

تحلیل راهبردی ، نظام دسترسی ، فضای باز ، سکونتگاه های غیررسمی ، شهر گلستان