صولت افضلی گروه - دکتری مشاوره، گروه مشاوره، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
علی محمد نظری - دانشیار گروه مشاوره، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
کیانوش زهراکار - دانشیار گروه مشاوره، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی پیامدهای بازماندگی از ازدواج دختران بالای ۳۰ سال شهر کرمان بود. پژوهش حاضر به روش کیفی و از نوع پدیدارشناسی انجام شده و میدان تحقیق در پژوهش حاضر، شامل کلیه دختران مجرد بالای ۳۰ سال شهر کرمان بود. جهت انتخاب نمونه آماری، از شیوه نمونه­گیری هدفمند استفاده شد و تعداد ۱۵ نفر از افراد جامعه آماری جهت انجام مصاحبه انتخاب شدند. در این پژوهش با توجه به موضوع پژوهش و ماهیت کیفی بودن آن، به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات از مصاحبه‌هایی نیمه‌ساختاریافته استفاده شده است. یافته‌های حاصل از مصاحبه‌ها بر اساس مدل هفت مرحله‌ای کلایزی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از مجموع یافته­های این پژوهش، دو درون‌مایه اصلی پیامد­های مثبت و منفی استخراج گردید. این پیامدها در ۶ مضمون اصلی که بیانگر ساختار تجارب زندگی دختران مجرد است قرار گرفت. مضامین اصلی هر یک از پیامدهای مثبت و منفی شامل سه مضمون فردی، اجتماعی یا فرهنگی و خانوادگی بودند.

بازماندگی از ازدواج, ازدواج, دختران, تجرد, کرمان