نقدی بر کتاب بین‌النهرین و ایران در دوران هخامنشی
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 282
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IHCS-19-4_010
تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1399
چکیده مقاله:
دورة هخامنشی یکی از مهم‌ترین ادوار تاریخی ایران به‌شمار می‌رود. در این دوره کوروش و جانشینانش بزرگ‌ترین دولت متمرکز آن دوران را پدید آوردند که باوجود تنوع بسیار آن ازنظر فرهنگی و قومی با نظام اداری بسیار پیشرفته‌ای مدیریت می‌شد. هخامنشیان با سیاست تساهل و تسامح توانستند تمامی نواحی را با خود هم‌راه کنند و ضمن اجازة حفظ هنر و فرهنگ بومی آنها، هنر و فرهنگ خود را نیز وارد کنند. این امپراتوری مدلی موفق از حکومتی چندملیتی بود که بین‌النهرین، مصر، قفقاز، آسیای صغیر، و آسیای مرکزی را در بر می‌گرفت. کتاب بین‌النهرین و ایران در دوران هخامنشی گزارشی است از سمینار یادوارة ولادیمیر لوکونین که در سال 1997 م به‌چاپ رسید. ترجمة فارسی این کتاب را سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها در سال 1389 منتشر کرد. اگرچه کتاب مذکور به‌طور کلی مجموعه اطلاعات ارزش‌مندی دربارة دورة هخامنشی ارائه می‌دهد، همانند هر اثر علمی دیگری کاستی‌هایی دارد که در این مقاله بدان‌ها پرداخته می‌شود. در یک جمع‌بندی کلی نقطه ضعف اصلی این کتاب را می‌توان عدم انسجام و عدم ارتباط محتوای برخی از قسمت‌های کتاب با عنوان آن دانست.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهسا ویسی
استادیار پژوهشکده علوم تاریخی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، باستان شناسی (دوران تاریخی)
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :