محمد خدادادی مترجم زاده - استادیار گروه عکاسی، دانشکده هنرهای تجسمی، دانشگاه هنر تهران

در این متن تلاش شده است، براساس ساختار تعیین‌شده، به تحلیل و تفسیر شکلی و محتوایی کتاب صحنه‌آرایی در عکاسی بپردازیم. روش این نوشتار توصیفی ـ‌ تحلیلی است و با مراجعه به فصول چهارگانۀ کتاب سعی می‌شود خاستگاه، اثرگذاری، فواید، و کاستی‌های کتاب بررسی شود. در مسیر تحلیل و تحقیق مشخص می‌شود که این کتاب به‌مناسبت برگزاریِ نمایشگاه عکسی در کشور کانادا منتشر شده است، و فصل‌های چهارگانۀ‌ کتاب هریک از منظری خاص به موضوع صحنه‌آرایی در عکاسی نگریسته‌اند. مواردی چند مانند نقش‌های سه‌گانۀ‌ بازیگر، روایت‌گر، و هنرمند برای عکاس، و عکاس به‌مثابۀ داستان‌پرداز، توضیحِ عکاسی زنده، و نمونه‌هایی از صحنه‌آرایی برای عکس‌های بسیار معروف در حوزۀ مستند اجتماعی درزمرۀ نوآوری‌های کتاب به‌حساب می‌آید. بااین‌وصف، تجمیع آرای گوناگون مطرح‌شده درقالب یک کتاب هم‌گون نیست، و بدون نتیجه‌گیری نهایی به‌پایان می‌رسد. کتاب به‌صورت مراجعۀ موردی و موضوعی به ابعاد سبکی و تاریخیِ عکاسی صحنه‌آرایی‌شده موفق عمل می‌کند، اما به‌تنهایی نمی‌تواند تمامی موارد تاریخی و سبکیِ این حوزه از عکاسی را نمایندگی کند. ترجمه، ویرایش، کیفیت چاپ، و صفحه‌آراییِ کتاب از وضعیت مطلوبی برخوردار است. در نبود منابع مناسب و کافی از این دست در جامعۀ فارسی‌زبان، این کتاب برای علاقه‌مندان و دانش‌جویان عکاسی مفید است.

عکاسی, عکس, صحنه‌آرایی, تئاتر, داستان