بررسی کتاب پیدایش رمان فارسی براساس نظریۀ وینی و داربلنه

کریستوف‌بالایی یکی از ایران‌شناسانی است که مدتهای طولانی از عمر خود را صرف مطالعه ادبیات‌فارسی نمود و حاصل آن هم کتابی شد با عنوانGenèse du roman persan moderne که توسط خانم مهوش‌قویمی و خانم نسرین دخت خطاط به فارسی برگردانده شده‌است. مطالعه ترجمه این کتاب و مقایسه آن با متن فرانسوی از این لحاظ که موضع‌گیریهای مترجمان را در برابر متن در چالشهای گوناگون نشان میدهد می‌تواند برای دانشجویان و علاقمندان ترجمه جالب باشد. در تحلیل این متن از روش وینه و داربلنه استفاده‌شده که یکی از نظریه‌های پرکاربرد در این زمینه است. در این مقاله تلاش می‌شود نشان دهیم مترجم از چه راهکارهایی استفاده میکند تا خواننده را با متن بیشتر همراه کند و پیام موجود در آن را بهتر منتقل نماید. در حقیقت تلاش می‌کنیم به این سوال اساسی پاسخ دهیم که مترجم چرا به چنین انتخابهایی دست می‌زند و هدف او از کاربرد یک ساختار، یک فعل یا یک عبارت چیست؟ در نهایت هم این نتیجه بدست می‌آید که ترجمه مقصدگرای این کتاب به دنبال جلب نظر خواننده فارسی زبان و فهماندن مطالب کتاب به فارسی‌ترین شکل ممکن است.

کلیدواژه ها:

کریستوف بالایی ، مهوش قویمی ، رمان فارسی ، داربلنه ، وینه